Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

9 The Philosophy Of The World: 001.H Ζωή, Το Σύμπαν Και Τα Πάντα

Download
-Ποια είναι οι πρώτοι 10 δίσκοι που σου έρχονται στο μυαλό; -Τι εννοείς, οι πιο αγαπημένοι μου, δεν έχω, και τι, μόνο 10; Δύσκολο είναι, δεν με ρωτάς καλύτερα τι ζώδιο είμαι;...-Όχι, όχι, βρε παιδί μου, οι 10 πρώτοι που σκέφτεσαι τώρα...-Ξέρω γω, αυτοί μάλλον, αν και το ένα φέρνει το άλλο, ξέρεις. Αν με ρωτήσεις αύριο, σίγουρα θα σου πω 10 διαφορετικούς. – Δεν πειράζει, παίξε αυτούς για αρχή και βλέπουμε. -Θες να σου μιλάω κιόλας; -Χμμ..Φαντάσου ότι έχεις ένα ακροατήριο...

- Οκ λοιπόν, πάμε. 'Φανταστικό' μου ακροατήριο, καλησπέρα...

9 σχολίασαν:

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν καλή αρχή! Κατα δεύτερον ξετίναξες το νόημα του κάθε αρχή και δύσκολη (με ποικίλους τρόπους και με πολλές σημασίες). Τέλος πάντων, πολύ καλές μουσικές επιλογές, δεμένη θεματικά εκπομπή παρόλο που διατείνεσαι το αντίθετο μιας και δεν καταλαβαίνεις πως πηγαίνεις από το ένα τραγούδι στο άλλο παρά το φαινομενικό χάος μεταξύ κάποιων κομματιών...

Υπέροχη η soul funk διασκευή στο Sometimes I feel like a motherless child και highlight αναμφισβήτητα η βελούδινη αλλαγή από το Where did the night go με το Sunday morning.

Αυτά και αναμένουμε με ανυπομονησία πάνω από τα ηχειάκια μας...

Doroula είπε...

Τι ωραία που είναι η ζωή?
Είμαι ένα τρελό και πολύ ευτυχισμένο μυρμηγκάκι.
Μην αργήσεις πάλι...please...

A Sperm Race Winner είπε...

Έφη μπαίνω με το δεξί...κλικ!
Καλορίζικια
Ωραίες μουσικές μας τράταρες
Κι επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και το τέλος είναι το υπόλοιπο 50% εγώ θα επικεντρώσω στo εξαιρετικό "Song Of Everything" του μπασίματος και φυσικά στο αγαπημένο μου "Ordinary Joe" του τέλους, για το οποίο να προσθέσω ότι η συγκεκριμένη version (που κατ' εμε) είναι μακράν η καλύτερη δεν είναι η original αλλά μία demo περικαλώ

Αυτιά από εμένα
Και πάλι καλή αρχή και καλή συνέχεια

Υ.Γ.
Μια διόρθωση μόνο Έφη -αν μου επιτρέπεις- με το συμπάθιο. Ο Richie Havens δεν είναι ένας λευκός που μάλλον θα ήθελε να είναι μαύρος. Αλλά ένα μαύρος, κατράμι τύπος, σαν τον Καζαμπούμπου ένα πράγμα που λέει κι Βέγγος.

Έφη Τάδε-Ζαρατούστρα είπε...

Καλώς σας βρήκα, βααλ -όντως κάθε αρχή και δύσκολη- και Doroula -να προσέχεις τώρα που είσαι μυρμηγκάκι, μην σε πατήσει κανείς και χάσω την πιο φανατική μου ακροάτρια..

Καναλάρχη μου, επίσης thanks, για τον πρόσθετο λόγοοτι μου δίνεις την ευκαιρία να ανφερθώ σε κάνα-δυο "μαργαριτάρια", που άκουσα κι εγώ αργότερα, όταν μου πέρασε το πατα-τρακ...

1ον : Φυσικά και ο Richie Havens ήταν μαύρος, αυτό που ήθελε να πει ο ποιητής ήταν ότι, παρόλο που ΔΕΝ ήταν λευκός άνοιξε τη συγκεκριμένη συναυλία που έπαιξαν πολλοί λευκοί που θα ήθελαν να είναι μαύροι..

2ον: Ο Gill-Scott Heron δεν έβγαλε δίσκο μετά από 12 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, αλλά όπως καταλάβατε, ΑΠΟΥΣΙΑΣ..

3ον: Το σκυλί που γαυγίζει κάποια στιγμή είναι το γνωστό σκυλί..

Ζητώ συγγνώμη και, τι να κάνουμε, τα έχουν αυτά οι 'ζωντανές' εκπομπές...

vas είπε...

λοιπον καταρχην θα σας καταγγειλω εκει περα στο καναλι οτι με λιγες εξαιρεσεις ειστε ρατσιστες του κερατα!!!!
Παιξτε κανα λευκο μην τα παρω στον εγκεφαλο. Και οταν λεμε λευκο, μετα απο τοση μαυριλα, μιλαμε για ΑΒΒΑ, Lordi, Bjork και τετοια πραματα...Αντε μη φερω τον Ανθιμο....
Κατα τ αλλα τρομαξα να σε αναγνωρισω βρε παιδι μου καθ οτι δεν υπολογιζα πλεον στην εμφανιση σου (αλλα τελικα κυρια...) και καθ οτι εχετε μαγικο μικροφωνο εκει περα....!!!!

daddy-o είπε...

Γειά σου χιονάτη του radio dada και καλώς ήρθες...

Από μουσική άποψη η εκπομπή είναι πολύ καλή και μην μασάς: σε γενικές γραμμές ακούγεται "δεμένη". Όπως θα περίμενες, τα δικά μου τα αυτιά συγκινήθηκαν ιδιαίτερα με τον Bo Diddley, τον Bobby Bland, τον Curtis Mayfield και φυσικά με τον Καπετάνιο!

Κατά τ'άλλα έχω να επισημάνω:
α)Υπήρχαν 2-3 στιγμές που έσπαγες το ωραίο μουσικό "δέσιμο" με επιλογές που μου φάνηκαν κάπως "άσχετες" (π.χ. It's A Beautifull Day ή Velvet Underground). Δεν λέω ότι δεν μου άρεσαν σαν κομμάτια (να πέσει φωτιά να με κάψει αν πώ ποτέ κακή κουβέντα για τους velvets!), απλά με έβγαζαν τελείως από το mood που δημιουργούσε όλη η υπόλοιπη μουσική.
β)Βρε παιδί μου, δεν ξέρω πως να σου το πω... αλλά, να... αυτές οι κοπέλες, οι Shaggs μωρέ, ενώ κάνουν μια χαρά για avatar εκπομπής, μουσικά ήταν ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ! Για τσέκαρε μήπως ήταν πιωμένος ο Ζάππας σε εκείνη τη συνέντευξη...

Αυτά από εμένα και... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, εννοείται! Καλή συνέχεια...

Υ.Γ. Σιγά που δεν θα συμμετείχε στην πρώτη σου εκπομπή το "γνωστό σκυλί"!

Tsiou είπε...

Ετσι και μόνο για να ενοχλήσω τον δάδδυ και επειδή μου αρέσει να το κάνω να πω πως αυτό που άκουσες δεν ήταν εκπομπή μαγειρικής, οπότε το "δέσιμο" ας το αφήσουμε για τις σάλτσες, όπως επίσης και το ότι ο Ζάπα δεν έπινε. Άντε καμιά μπυρίτσα. Κατά τα άλλα.

Γυρίζει η κόρη του Νταλάρα από το σχολείο, η Γιωργιάννα και λέει στην Άννα τη μαμά του μαμά μας βάλανε στο σχολείο σήμερα να πούμε ένα τραγούδι για αύριο και θέλω να με βοηθήσεις να το πω καλά, τι λές παιδί μου λέει η άννα, σε μένα έρχεσαι να σε βοηθήσω; Αφού έχουμε τον μπαμπά σου που είναι τραγουδιστής, αυτός ξέρει καλύτερα από 'μένα. Πάει η μικρή στον μπαμπά της όλο χαρά αλλά μετά από κανα τέταρτο γυρίζει κλαμμένη στη μαμά. Τι έγινε παιδάκι μου τι έπαθες γιατί κλαις; Μαμααααά... ήθελε να το πει αυτός.

bέbε είπε...

Έφη μου θα παρακάμψω τα αυτονόητα συχαρίκια και θα μπώ στο ζουμί.
Οι Shaggs με τον -ξεκινάω - ξεκούρδιστο,ασύγχρονο,άδετο,ακατέργαστο,άτεχνο,ανεπιτήδευτο,αφελή, κακό ήχο τους με καταγοήτευσαν και εκτός απ'ότι μου έδειξαν που το πας το έργο με την εκπομπή σου ,μου θύμισαν πόσο πολύ πλάκα έχει όταν επιβεβαιώνεται το γνωστό τσιτάτο "το λάθος είναι ανώτερο της τέχνης".
Καλή μας αρχή.

Ανώνυμος είπε...

Οι Shaggs ήτο punks. Τέλος.

Δημοσίευση σχολίου