Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

9 Ήρθε Η Ώρα Του Ζαβιτσάνου: 016.Το Βαλς Των Λουλουδιών

Download
"Το άλας της σοφίας δε φέρνει γέλια, παρά μόνο στους σοφούς, οι οποίοι, αφού κατασπάραξαν τα παιδιά τους, τώρα κάθονται και δαγκώνουν την ουρά τους. Τί σπείραμε; Τί θερίσαμε; Το μόνο που μας μένει είναι, το παιχνίδι, που έχει να κάνει με το τυχαίο. Κάποιοι - μακάριοι - δεν κουράζονται να το παίζουν. Όχι, όμως, εγώ - εγώ κουράστηκα. Το ίδιο κι αυτοί που ανοίγουν την ψυχή τους εδώ μέσα: μύωπες, αμβλύωπες - όλοι χτυπάνε στα τυφλά". (Max Aub)


ΥΓ. Στην Πέπη και σε κάθε εγκληματία.
ΥΓ2. Στη φωτογραφία, ο χασάπης του κλαβιέ.

9 σχολίασαν:

daddy-o είπε...

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στο χαρτί οικειοθελούς αποχώρησης του daddy, δεν πέρασαν παρά λίγες μόνο ημέρες από τότε που σίγησε η αδάμαστη φωνή της μαύρης μουσικής κουλτούρας, και αποκαλύφθηκαν τα σχέδια της διέυθυνσης και του Ζαβιτσάνου για τον αγαπημένο μας σταθμό: το radiodada να μετατραπεί σε 3ο πρόγραμμα!!!

Αίσχος.

Υ.Γ. Αυτό το εξαιρετικό απόσπασμα αγαπητέ Ζαβιτσάνε, αυτό με τον τύπο που τους καθαρίζει στο σινεμά με το σουγιά, από που είναι;

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Αγαπητέ Ντάντυ, το εβένινο μουσικό μεγαλείο σου θα μείνει για πάντα παρακαταθήκη για τις αθώες γενεές που έπονται. Κανείς, ούτε καν ο Ιωάννης ο Σεβαστιανός ο Μπαχ δεν δυνάται να ανακόψει την Μεγάλη Πορεία από τα μπαμπακοχώραφα στην άβυσσο της Μητρόπολης.

Ούτε, φυσικά, το κλειδοκύμβαλο, το αλλαλάζον, δύναται να υποσκελίσει την ορμητική δύναμη, την θύελλα της ψυχής της ίδιας, από μια μονάχα νότα πνευστή, μα τόσο σάρκινη σαν την καρδιά του κτήνους.

ΥΓ. Το απόσπασμα είναι από το βιβλίδιον του αγαπητού Max Aub, "Παραδειγματικοί Φόνοι". (της Άγρας)

fga είπε...

Ζαβιτσάνε, χασάπη του κλαβιέ...

Πάρε μια εκτέλεση που να μπορεί να ακουστεί: http://www.youtube.com/watch?v=PdUMU5UzSAg

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Αίσχος! Ντροπή! Και πάλι, αίσχος!

Σε κοντά 8 λεπτά που διαρκεί η σονάτα (κατ' ακρίβεια 7:41), δεν βήχει ούτε ένας από το ακροατήριο. Πρόκειται, είτε για συναυλία με ρέπλικες, είτε για καταφανέστατο κατασκευασμένο βίντεο.

Η δημιουργία εντυπώσεων, ο αποπροσανατολισμός, η συνειδητή παραποίηση της πραγματικότητας είναι φαινόμενα που προσβάλλουν το δημοκρατικό φρόνημα του περήφανου λαού μας.

Η ίδια η μαζική λαϊκή αντίσταση, το ακηδεμόνευτο, αντιμνημονιακό, λαικό-πατριωτικό μας κίνημα θα κλείσει μια και καλή τους κάθε λογής σπεκουλαδώρους, τους λακέδες και τους υποτελείς στα συμφέροντα της ξένης και ντόπιας τρόικας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Δημοσιοποιώντας το αίσχος το κάνουμε πιο επαίσχυντο.

(γραφείο τύπου της εκπομπής)

Ανώνυμος είπε...

Δεν ήθελα να εμπλακώ στη διένεξή σας, κατά πόσον είναι ορθή η γωνία της σπονδυλικής στήλης ως προς το κλειδοκύμβαλον, αλλά αφ' ενός η ζέση των επιχειρημάτων σας, αφ' εδυό ο St. Jameson που με κουράρει το τελευταίο τρίωρο, με εξωθούν να δηλώσω τα εξής;
Έχετε μπερδέψει, φίλτατοι, το σημαίνον με το σημαινόμενο. Και ΕΞΗΓΟΥΜΑΙ:
Το μαγαζὶ είναι γωνία, γιατί είναι Ροκ (όπως όρισε η υπερκατανάλωση αλκοόλ και αριστερίζουσων + + + ιδεολογημάτων και πρακτικών των δύο προτελευταίων δεκαετιών -τότε που μαθαίναμε...).
Αυτό είναι το σημαίνον, ο κώδικας.
Το να εξωθείσαι να πιείς τσάι, ακίνητος και προσηλωμένος στη μαγεία της κλασσικής μουσικής,
σκεπτόμενος δυνητικούς φόνους, που ποτέ δε θα ολοκληρώσεις, είναι σαν να περιμένεις να ανάψει πράσινο φανάρι στην έρημο για να περάσεις. Αυτό είναι το λάθος σημαινόμενο.
Επειδή λοιπόν, αγαπητέ Ζαβιτσάνε, και επειδή στιγματίστηκα λίαν προσφάτως ως βράχος, ακρογωνιαίος λίθος ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, αλλά και επειδή με θλίβει βαθύτατα η εκούσια αποχή του daddy, ζητώ τα εξής:
Ή να άλλάξεις όνομα στην Τουρμπίνα και να την βαφτίσεις Τurbo TeeTime Classics Arena, ή να επανακάμψεις τάχιστα με Κrautrock B' Μέρος, μιας και άφησες, δικαιολογημένα λόγω χρόνου, πολύ πράγμα απ`έξω,
ή τουλάχιστον να συνδιοργανώσεις με τον daddy-o μια shootgame εκπομπή -μία σου και μία μου-, να χαρούμε και μεις που σας αγαπάμε λίγο πραγματικό αίμα...

Εντελώς στο έλεός σας,
Γιάννης

Πέπη είπε...

«Ένα αγόρι όπως ο Σοπέν, που έγραψε γοητευτικά τραγούδια, βοήθησε να επιτύχουν εκτελεστές με κάποια αξία, αλλά χωρίς αστραφτερή ευφυΐα. Είναι στα 1938 που ένας απ’ τους φίλους μας μπαίνοντας σε γνωστό του δισκάδικο, άκουσε ένα κοριτσάκι (ήταν κοκκινομάλλικο κι είχε τα μάτια κίτρινα) να ρωτάει: -Συγγνώμη, κύριε, έχετε τη “Θλίψη” του Σοπέν του Μάριο Μέλφι;
Διευκρινίζουμε για τους αμύητους ότι ο Μάριο Μέλφι διηύθυνε μια αργεντίνικη ορχήστρα που τότε ήταν στη μόδα. Η περί ης ο λόγος γκόμενα (είχε επίσης έναν κόκκινο λεκέ στη γωνιά του ματιού) δεν αγνοούσε τίποτε για τον Μέλφι, αλλά θεωρούσε χωρίς αμφιβολία τον Σοπέν σαν έναν μουσικό που συνέθετε τανγκό στυλ μαγευτικό, ενώ ο καθένας ξέρει ότι ο Σοπέν έγραφε διασκευές τζαζ σοβαρού χαρακτήρα […].»

φιλιάα

ΥΓ1. Για του λόγου το αληθές: http://www.youtube.com/watch?v=fnHi6PxamRM

ΥΓ2. Ο χασάπης του κλαβιέ ήταν χιλιανός...

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Αγαπητέ Γιάννη, το σχόλιο σας είχε μια κριτική φρεσκάδα, πρωτόγνωρη και πρωτότυπη συνάμα. Ο λόγος εργαλειακός, μα ταυτόχρονα δημιουργικά ενδοσκοπικός. Έστω κι αν δεκτώ τον κώδικα, παραμένει σε μένα μια αναρρώτηση ως προς τα σημαινόμενα. Έτσι δεν μπορώ παρά να σας παραθέσω ένα απόσπασμα, κάποιου σθεναρά πεσσιμιστή και λάτρη της δύναμης του αρνητικού:

"...Ακόμη κι έτσι η νεότατη Μουσική συνοδεύεται από ένα δυναμικό ανάκλησης, παλινδρόμησης σε πρωτόγονα στάδια, όπως αυτή σκιάζει την κοινωνική πρόοδο. Η βαρβαρική-φουτουριστική απαίτηση του Μπρεχτ, να ξεχάσει το πνεύμα πολλά, μοιάζει να εκπληρώνεται ασυνείδητα μέσα στην κοινή περί Μουσικής γνώμη, κατά τρόπο γόνιμο μαζί και καταστροφικό".

Τώρα αγαπημένη Πέπη, μιας και ενθυμήθηκα τον εν λόγω κύριο, ιδού:

"Ο συναισθηματικός ακροατής ακούει το κάθε τι με όρους του όψιμου ρομαντισμού και των μουσικών εμπορευμάτων που κατάγονται απ' αυτόν, τα οποία είναι σχεδιασμένα να ταιριάζουν με τις ανάγκες της αισθηματικής ακρόασης. Καταναλώνουν μουσική για να τους επιτραπεί να κλάψουν....Η μουσική, που επιτρέπει στους ακροατές της την ομολογία της δυστυχίας τους, τούς επανασυμφιλιώνει, μέσω ακριβώς αυτής της "ανακούφισης", με την κοινωνική τους εξάρτηση".

ΥΓ. Α, και τώρα που το σκέφτομαι, το τελευταίο, έχει μιαν κάποιαν αναφορά και σε σας, φίλτατε Γιάννη.

ΥΓ2. Μα λατρεμένη μου Πέπη, αυτός ο κύριος δεν είναι χασάπης. Είναι μια κάθετη παραγωγή εκμετάλλευσης ξύλου: ξυλοκόπος, παύλα, ξυλουργός, παύλα, επιπλοποιός, παύλα, συνταξιούχος μαραγκός.

root είπε...

Σήμερα καθώς ήμουν στο μετρό και άκουγα για πολλοστή φορά την εκπομπή σας, ο αχός ενός κωλόγερου που ξερνούσε μικροαστικό μίσος για τους μετανάστες με ενόχλησε. Του είπα να το βουλώσει. Δεν το έκανε. Μπορεί να μην έχω σουγιά, αλλά ο πύρινος λόγος μας του έδειξε. Σας ευχαριστώ για το θάρρος.

τσικιτσικι είπε...

ρε παιδιά, ποιός είναι ο χασάπης του κλαβιέ;

Δημοσίευση σχολίου