Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

4 Ήρθε Η Ώρα Του Ζαβιτσάνου: 014.Motor City Burning

Download
"...Brothers and sisters! The time has come for each and everyone of you to decide whether you are going to be the problem or whether you are going to be the solution. You 've must choose brother. You 've must choose! It takes five seconds to come to a decision. Five seconds to realise your purpose here on the planet. I want to know brothers. Are you ready to testify? Are you ready? I give you a testimonial. The MC5..." (Jesse Crawford, spiritual advisor of the MC5)

ΥΓ. Στη φωτογραφία ο κύριος Ρομπ Τάινερ. .

4 σχολίασαν:

Ανώνυμος είπε...

Τι μου θύμισες τώρα, αγαπητέ ΖΑΒ (από την όμορφη Λευκάδα κατάγεσαι;)
Είναι η χειρότερη-καλύτερη εκπομπή σου, μέχρι τώρα -keep the good job- γερά με τσαμπουκά! Τούτος ο χειμώνας που 'ρχεται θέλει μυρωδάτα βινύλια, χαλκέντερα πλατό, απελπισμένους dj's και απoλεπισμένους, άρα αποφασισμένους ακροατές.
Τα 'χουμε όλα μαζί, σ αυτή την εξαίρετη προσφορά -και ναι, θα ξαναφορέσω τη μασέλα μου, θα καβαλήσω το παλιό μου Tenere και θα βγω νύχτα με βροχή να βολτάρω στις εθνικές με τέρμα τα γκάζια και τις μουσικές σου.
Τα διόδια δικά μου, η χαρά μου όλων μας...

Γιάννης, κάπου στην Αθήνα
Tenere, 340 Km αυτονομία
Χάρηκα, τα ξαναλέμε...

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Αγαπητέ Γιάννη, η θέρμη του σχολίου σας γεμίζει με ευγνωμοσύνη τη τουρμπίνα. Ακροατές σαν κι εσάς αποτελούν τους πολυτίμους λίθους αυτής της ψηφιοραδιοσυχνότητας. Η διοίκηση και το προσωπικό σας ευχαριστεί.

ΥΓ. Η Τενέρε ελπίζω να σκίζει τους αιθέρας. Οι εθνικές να τρέμουν στο διάβα της, τα διόδια να εξαφανίζονται, τα γκάζια να υποκύπτουν στη γοητεία της ελευθερίας.

ΥΓ2.Εκ Κερκύρας, η καταγωγή του Ζαβιτσάνου.

daddy-o είπε...

Καλησπέρα αγαπητέ Ζαβιτσάνε...

Κάπου το φθινόπωρο του '68, που λές, πέρασα μια βόλτα από το Ντετρόιτ. Σκοπός μου ήταν να συναντήσω τον παλιόφιλο τον John Lee Hooker, για να συζητήσουμε για την επανέκδοση κάποιων παλιών του ηχογραφήσεων, υποχρεώσεις της δουλειάς όπως καταλαβαίνεις Ζαβιτσάνε μου. Δώσαμε ραντεβού σε ένα από εκείνα τα καταγώγια που διασκέδαζε η λευκή νεολαία της πόλης. Κάποια στιγμή ανέβηκε στη σκηνή μια άγνωστη σε μένα μπάντα, νομίζω MC 5 τους λέγανε. Ξεκίνησαν να παίζουν και... τούφα το ντουμάνι Ζαβιτσάνε! Λίγα λεπτά μετά γύρισα και κοίταξα τον John που χαμογελούσε πονηρά. "Είναι όλοι τους παιδιά μου" μουρμούρισε καθώς τσούγκριζε το ποτήρι μου...

Ζαβιτσάνε μου η εκπομπή ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!

Υ.Γ. 1: Οι διασκευές στα "In The Midnight Hour" και "Who Do You Love" είχαν πολύ fun λέμε!

Υ.Γ. 2: Άντε επιτέλους να ακούσουμε και λίγη ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ punk φασαρία. Είχαμε σκευρώσει τόσο καιρό με τις ιμιτασιόν βρετανικές χαζομάρες του βα.αλ.! Ε μα πια...

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Αγαπημένε φίλε, Ντάντυ, θα σου πω τώρα μια ιστορία, που μου την είπε ο φίλος, ο Γουέιν Κρέιμερ:

"Λατρεύαμε τον Σαν Ρα και αυτός εμάς. Είχαμε παίξει δυο-τρεις φορές μαζί. Φοβερές εποχές. Με 3 δολάρια έβλεπες MC5, Sun Ra και Funkadelic σ'ένα σόου. Με τον Σαν Ρα είχαμε γενικά τις ίδιες προτιμήσεις. Χρησιμοποιούσε σπέις ήχους, κάτι που θέλαμε να κάνουμε και μεις. Κάποτε μάλιστα, δήλωσε ότι μόνον εμείς θα μπορούσαμε ν' αποδώσουμε την τρέλα και την ανορθοδοξότητά του. Έτσι, παίξαμε το Στάρσιπ. Είχε πει επίσης, ότι ζήλευε τους ενισχυτές μας κι ήθελε τέτοιους. Ατομάρα, δικέ μου."

ΥΓ. Μην παρεξηγείτε τον κύριο Υποδιευθυντή. Είναι, καταλαβαίνετε, και ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός, τα νεανικά χρόνια στην Μητέρα Ρωσία, τα λόγια του παππά, ο τάφος του Θείου...

Δημοσίευση σχολίου