Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

4 Ήρθε Η Ώρα Του Ζαβιτσάνου: 005.Dessous les paves c' est la plage

Download
...Μιας και πρέπει να ολοκληρωθούμε μες στις καινούριες μάζες, πρέπει να λύσουμε ξεκάθαρα το ερώτημα του ατόμου και της μάζας. Ένα δίστιχο του Λου Σιν θα πρέπει να είναι η αρχή μας:
Να έχεις τα φρύδια σουρωτά, αυστηρά και κρύα μπρος στις χιλιάδες των εχθρών Μα να σκύβεις το κεφάλι, να είσαι πρόθυμα το βόδι του παιδιού.
Φυσικά, για να φτάσουμε ως εκεί ο δρόμος είναι δύσκολος. Μα πρέπει να υπάρξει το θάρρος κι η αποφασιστικότητα για να γίνει.

( Μάο Τσε Τουγκ, εισήγηση σε συγκέντρωση διανοουμένων στο Γιενάν το Μάη του 1942).

4 σχολίασαν:

vas είπε...

ρε μεγαλε αφου η εκπομπη λεγεται ΤΟΥΡΜΠΙΝΑ γιατι η μαρκιζα ακομα λεει κατι αλλο???

μηπως σας εχει φαει η γραφειοκρατια στο καναλι??μηπως η αλλαγη πρεπει να εγκριθει απο τη δευτεροβαθμια του βααλ??

Εκ της Τουρμπίνας είπε...

Αγαπητέ, βας, οι καιροί είναι πονηροί. Όσα περισσότερα ονόματα παίζουν, τόσο περισσότερο δεν δίνουμε ένα σαφές στίγμα στην επιτροπή λογοκρισίας. Είναι θέμα ασκήσεως για το ενδεχόμενο του περάσματος στην παρανομία. Αντεργκράουντ, που λέμε. Πώς ακούγαμε Ντόιτσε-Βέλλε; Ένα τέτοιο πράγμα. Βέβαια, του επάρχου δεν το λέμε ακόμα...

daddy-o είπε...

Γεια σου σύντροφε Ζαβιτσάνε!

Ααααχ, τι ωραίες αναμνήσεις, τι άγρια ομορφιά!
Τότε που πετροβολούσαμε παρέα τους μπασκίνες στο Καρτιέ Λατέν, και μετά τα βράδια διαβάζαμε όλοι μαζί τα χειρόγραφα του συντρόφου Βανεγκέμ...
Όμως, αγαπητέ Ζαβιτσάνε, όπως ακριβώς και εκείνος ο ταραγμένος Μάης δεν κατάφερε να κάνει όλα τα λουλούδια να ανθίσουν έτσι, δυστυχώς, και ο "Μικρός Μάο" δεν κατάφερε να φτιάξει την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της καρδιάς μας! Τι κρίμα...

Υ.Γ. 1: Μα τόσο "κρυφοσυριζαίος" πια Ζαβιτσάνε?

Υ.Γ. 2: Καθόλου άσχημο το γαλλικό γκαράζ... Δεν μου λές αγαπητέ μου Ζαβιτσάνε, θα μπορούσες ίσως να μου γνωρίσεις μια από αυτές τις γαλλίδες "γκαραζιέρισσες"; Σκέφτηκα πως θα ήταν καλή ιδέα να με συντροφεύει μια τόσο γατίσια φωνή στο "ξενοδοχείο"...

Ανδρέας Ζαβιτσάνος είπε...

Πολυαγαπημένε Ντάντυ, πολύ χαρήκαμε που διασκεδάσατε με το γαλλικό γκαράζ. Όντως οι εποχές ήταν ωραίες, τότε που το "σ΄αγαπώ" το 'λεγες με μια πέτρα. Αλλά πάλι ήταν και κάτι τύποι σαν τον Ραούλ που είχαν προγραμματισμένες διακοπές... ή ακόμα καλύτερα τυποί σαν τον Μπάμπη, που, όπως καλά γνωρίζετε, συμμετείχε στα γεγονότα.

Τελοσπάντων, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος ασχημαίνει...

Και φυσικά, να κάνετε παρέα με γαλλιδούλες. Επιβάλλεται!
Θα μπορούσατε να καλέσετε αρχικά για τέιον την φίλη Francoise Hardy. Πιστεύω θα την αγαπήσετε...

Δημοσίευση σχολίου