Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

8 Και Τα Αυτιά Έχουν Τύχη: 008.Μηηηηηηη...Κάνει Τζαζ!

Download
Εντάξει... o τίτλος του post απλά σατιρίζει το "αναπόφευκτο"(?) της πρώτης πιο "αμιγούς" τζαζ εκπομπής.
Kατά τα άλλα αυτή η βραδυνή εκπομπή είναι κατά μία έννοια αφιερωμένη στις τελευταίες για φέτος νυχτερινές μουσικές ακροάσεις με ανοιχτά τα παράθυρα, καθώς όπως άλλωστε όλα δείχνουν μπαίνουμε σιγά σιγά στο φθινόπωρο...
Καλή ακρόαση και σάλα με ηχεία.

8 σχολίασαν:

vas είπε...

τοση καραμουζα ουτε ο νταντι

Ανώνυμος είπε...

Τι όμορφο το τελευταίο κομμάτι!!!!

A Sperm Race Winner είπε...

Vas
χαχαχα...τι μαλακάς είσαι...με το συμπάθιο δηλαδής αλλά αυτό το comment θα αφήσω να το απαντήσει ο Daddy αντί εμού ;)
Όπως και να χει καπετάνιε μου σ' ευχαριστώ για την ακρόαση. Καλή συνέχεια

Ανώνυμε
Thanks για την ακρόαση. Το τελευταίο κομμάτι πραγματικά είναι εξαιρετικό ...τι να πω...ας μην υπερθεματίσω άλλο για τον Dusko... Απλά μέγιστος! και αξίζει κανείς εκτός απ΄ την παλιότερη δισκογραφία του να ψάξει και τους πιο πρόσφατους δίσκους του.
Καλή συνέχεια

Υ.Γ.
Μπαι δε γουέϊ (γιατί το συνειδητοποίησα εκ των υστέρων ακούγοντας την εκπομπή) το τελευταίο κομμάτι προέρχεται από το δίσκο του Dusko που -τόσο- ανεπιφύλακτα προτείνω, που -τόσο- γουστάρω και που έχω -τόσο- λιώσει στο παίξιμο αλλά που -δεν- αναφέρω καθόλου πως λέγεται ο δίσκος(!) ωραίος ε?... Λοιπόν το δισκάκι του Goykovich έχει τίτλο “Swinging Macedonia” (Enja-1966)
Αυτά τα ολίγα-συμπληρωματικά...

vas είπε...

καναλαρχα ενα δικαιο το χεις αλλα δεν ειμαι ακριβως αυτο που ανεφερες. Συντηρω τον τιτλο του "αθλιος προβοκατορας" που μου ειχε απονειμει σε καταλληλη στιγμη ο υφισταμενος σου.

daddy-o είπε...

Μεσιέ Καναλάρχη.

Μεμονωμένα η κάθε επιλογή ήταν εξαιρετική (σιγά μην πω εγώ ποτέ κακή κουβέντα για τα δισκογραφήματα της "Θλιμμένης Νότας"!), αλλά σαν σύνολο η εκπομπή δεν λειτούργησε και πολύ καλά στα δικά μου τα αυτιά. Λεπτομέρειες από κοντά...

Κατά τ'άλλα, και για να μαθαίνει ο λαός του radio dada:

1) Η βαρώνη Pannonica De Koenigsvarten (αν τη γράφω σωστά) ήταν μια γνωστή εστέτ τζαζόφιλη εκείνης της εποχής. Εκτός από προσωπική φίλη του Parker και του Monk, συνήθιζε να γλιτώνει από διάφορα μπλεξίματα τους μαύρους (και συνήθως μπατίρηδες) μουσικούς της jazz. Ξέρεις τώρα: τους έδινε τίποτα δανεικά, πλήρωνε τίποτα εγγυήσεις άμα τους έπιαναν για κατοχή ναρκωτικών, τους σύστηνε σε κάνεναν ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου άμα δεν είχαν δουλειά,... Οπότε μάλλον γι'αυτό έγραφαν και τα κομμάτια για το χατήρι της!

2)Η ιστορία της jazz είναι γεμάτη από ειρωνίες της τύχης. Ο σαξοφωνίστας Tina Brooks συμμετείχε στον πρώτο δίσκο του Freddie Hubbard (Open Sesame) συνεισφέροντας πολύ με το παίξιμό του και "χαρίζοντας" στον τρομπετίστα τις δύο καλύτερες συνθέσεις του δίσκου. Λίγες ημέρες μετά ηχογράφησε μαζί με τον Hubbard το δεύτερο προσωπικό του δίσκο (True Blue) επίσης με εξαιρετικές δικές του συνθέσεις. Παρότι, για τα δικά μου γούστα, το True Blue είναι ένα από τα καλύτερα hard bop άλμπουμ στον κατάλογο της Blue Note οι δισκοκριτικοί διαχρονικά εκθειάζουν το Open Sesame! Σαν να μην έφτανε αυτό ο Hubbard προχώρησε και έγινε ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς της jazz, ενώ ο Brooks εξαφανίστηκε στην ανωνυμία...

A Sperm Race Winner είπε...

Θυμάσαι εκείνο το κομμάτι του Μηλιώκα με τη Γλυκερία που λέγανε "Δεν μπορεί-Δεν μπορεί κάπου θα συναντηθούμε..."?
εεεε αυτό θα σου αφιερώσω στην επόμενή μου εκπομπή :) χαχαχα

Εντάξει πέρα απ' την πλάκα κρίμα που δεν σου "έκατσε" εκπομπή Πατερούλη γιατί φανταζόμουν ότι εκτός απ' τα κομμάτια θα σου άρεσε και ως "ροή"...
Anyway. Δεν πειράζει. Μία άλλη φορά.
Όπως και να χει thanks για την ακρόαση και τα υπόλοιπα από κοντά για να μη χαλάμε και διαδικτυακή μελάνι...

Τώρα όσο αφορά τα δύο πραγματάκια που αναφέρεις:

1) Thanks για τα φώτα σου. Μάλιστα... τζαζ σπόνσορας ένα πράγμα η κυρία βαρώνη . "Βλέπεις Nica's είναι καλό..."
Και καλά εντάξει το Monk μπορώ να φανταστώ να τον μπουζουριάζουνε για πολλούς λόγους και να χρειάζεται όχι μόνο τη Βαρώνη αλλά και όλο της το σοϊ για να τον βγάλουν όξω... Αυτό όμως το καλό παιδί και τ' άξιο παληκάρι ο Silver τι ανάγκη την είχε...anyway... μονολογώ...

2) Περί της ειρωνίας της τύχης θα συμφωνήσω απόλυτα. Τα έχουμε ξαναπει άλλωστε...στον εν λόγω δίσκο ο Brooks τον "έφτιαξε" τον Hubbard. Όσο τώρα για το "True Blue" που αναφέρεις πρόκειται πραγματικά για εξαιρετικό δισκό (ίσως ο καλύτερος προσωπικός του Brooks) -αλλά ασχέτως φυσικά με το τι λένε οι δισκοκριτικοί και τι όχι- το "Open Sesame" πιστεύω ότι είναι ένα δίσκος "συγκυρία" ένα από εκείνα τα album που αρκετά σημαντικά/λιγότερο σημαντικά/τυχαία/και όχι γεγονότα συμπέφτουν και δημιουργούν ένα "ανεπανάληπτο" σύνολο...
Με λίγα λόγια δηλαδή αγαπητε Πατερούλη πάλι "κολοκυθόπιτα" θα φάμε...


Αντε τα λέμε
Καλή συνέχεια

kool thinks είπε...

Ουάου, τζαζο-ποιήματα όλα αυτά που έπαιξες,Lee Morgan,Freddie Hubbard,Tina Brooks,Hank Mobley. Όμως το κομμάτι It Ain’t Necessarily So με τον Grant Green δυναμίτης!!Θα την ξανακούσω ολόκληρη την εκπομπή σου:)

A Sperm Race Winner είπε...

Γεια σου Kool Thinks!
Ωραία χαίρομαι που τα λέμε κι από εδώ ;)
Σ' ευχαριστώ πολύ για την ακρόαση και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα..και σε πιο "φρέσκα" πράγματα. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις και να περνάς καλά!

ΥΓ. Όσο για την διασκευή του Green συμφωνώ και επαυξάνω. Παίζει να είναι μία απ' τις καλύτερες που έχουν γίνει στο εν λόγω κομμάτι.

Δημοσίευση σχολίου