Σάββατο 16 Απριλίου 2011

9 Ο Charlie Parker στο Ξενοδοχείο Ιδιοφυϊα: 013.The Jazz Corner Of The World - Μέρος 1ο: Afreaka!

Download
Πολλά χρόνια πριν η "ethnic" μουσική εμφανιστεί στα ράφια των δισκάδικων ως η "νέα τάση" της μουσικής βιομηχανίας, κάτι περιέργοι τύποι που αγαπούσαν τον αυτοσχεδιασμό άρχισαν να εξερευνούν τις μουσικές του κόσμου. Το πρώτο μέρος του αφιερώματος ασχολείται με το πώς ανακάλυπταν οι τζαζίστες τις αφρικάνικες "ρίζες" τους στις δεκαετίες του '50 και του '60. Προσπάθησα λοιπόν να παρουσιάσω με ποιούς τρόπους οι μουσικοί της jazz ενσωμάτωναν στοιχεία της αφρικάνικης μουσικής τόσο στο ρυθμικό μέρος όσο και στην αρμονική δομή των κομματιών. Ακόμη ήθελα να καταγράψω δυό-τρεις σημαντικές συνεργασίες ανάμεσα σε τζαζίστες και μουσικούς από την Αφρική. Τέλος ήθελα να δείξω ότι η εκ νέου μουσική ανακάλυψη της μαύρης ηπείρου δεν ήταν άσχετη με τους κοινωνικούς αγώνες των αφροαμερικανών εκείνη την εποχή. Καλή ακρόαση!

9 σχολίασαν:

Ανώνυμος είπε...

γα-μα-τος

daddy-o είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ, αλλά... who-are-you?

Ανώνυμος είπε...

εχω γινει φαν....μεσιεντεκαπελ

A Sperm Race Winner είπε...

O-Πατέρα!

Λοιπόν απλά εξαιρετικές(!) οι μουσικές σου επιλογές (ακούς ξάδερφε?) και προσωπικά όχι απλά δεν κουράστηκα από τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, αλλά ίσα-ίσα φίλε που δεν κατάλαβα πως πέρασε μίαμιση ώρα, οπότε για αυτό που αναφέρεις στο τέλος για την διάρκεια των κομματιών μάλλον δικό σου "άγχος-ανασφάλεια" είναι παρά πραγματικότητα.

Τώρα (μην ακους εσύ ξάδερφε) κάποια κομμάτια στα δικά μου αυτιά ήχησαν λίγοτερο "επιρεασμένα" από την Αφρική ή πιο απλά περίμενα να παίξεις εξ' όλοκλήρου κομμάτια που "η αφρικανική επιρροή βγάζει μάτι". Πράγμα το οποίο δεν ισχύει κατά τη γνώμη μου για το "Juju" του Shorter, το οποίο απέχει απ' το να "βαφτιστεί αφρο-επιρροή", όσο απέχει το Studio του Van Gelder από το Τζιμπουτί. Αλλά εντάξει μπορώ να πω ότι κατάλαβα σε ποια λογική το έβαλες...

Τώρα στα εξαιρετικά σημειώνω (έλα ξάδερφε...με παρακολουθείς?):
Roach & Abbey, McCoy Tyner, Randy Weston (ίσως το καλύτερο κομμάτι της εκπομπής!) και φυσικά και τον Masekela.

Αυτιά!

Υ.Γ.
Απλά να αναφέρω έτσι για την ιστορία ότι ο Olatunji είναι και ο συνθέτης του "κλασικού" "Jin-go-lo-ba" το οποιο διασκεύασε ως "Jingo" ο Santana το 1969. Κομμάτι που βρίσκεται στον δίσκο του Olatunji με τίτλο "Drums of Passion" (1960).

Django είπε...

Συγχαρητηρια για μια ακόμη εκπομπούλα.
Μια και περι αφρικής ο λόγος μακάρι να μεταφερθεί και νοοτιότερα, στις ρίζες των μουσικών που έβαλες, το "ντόμινο" που λένε και οι δομοσιγράφοι. (αν και εκεί δεν θα το μάθουμε ποτέ)
Το asante ειναι ΔΙΣΚΑΡΑ!
Τα υπόλοιπα ελπίζω να τα πουμε από κοντά κάποια στιγμή.

daddy-o είπε...

Μεσιέ Ντεκαπέλ... Μέχρι να στροφάρει το μυαλό μου και να καταλάβω "τίνος είσαι εσύ" πέρασαν μερικές ημέρες. Τώρα άμα σου πω ότι δεν περίμενα ότι θα σου αρέσουν οι μουσικές του "ξενοδοχείου ιδιοφυϊα" θα με πιστέψεις; Όπως και να'χει, ευχαριστώ για την ακρόαση!

Ο-Καναλάρχη... Το καταλάβαμε το ύπουλο σχέδιο της εργοδοσίας! Σου λέει "άσε το daddy να παίζει τα 12λεπτα για να μαζέψει όλους τους τζαζεμένους στο ξενοδοχείο του, ώστε να έρθουν όλα τα κορίτσια με τα "τυχερά αυτιά" στη δική μου εκπομπή με τα easy listening". Καταγγέλω!
Κατά τ'άλλα: ο Randy Weston είναι ένας εξαιρετικός μουσικός και αξίζει πολύ ψάξιμο! Το κομμάτι που ακούστηκε στην εκπομπή προέρχεται από το πολύ ωραίο διπλό άλμπουμ African Rhythms, μια από τις ελάχιστες δουλειές του που κυκλοφορούν εδώ. Όσο για το Drums Of Passion του φίλου Olatunji τι να λέμε: ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για όλους τους μουσικούς που την έψαχναν με τους ήχους της Αφρικής εκείνη την εποχή!

Django... Έλα ρε παιδάκι μου, πώς χαθήκαμε έτσι;
Καταρχάς θα συμφωνήσω: το Asante του McCoy Tyner, παρότι είναι από τους λιγότερο γνωστούς του δίσκους, είναι ένας από τους καλύτερους.
Κατά δεύτερον θα διαφωνήσω: εγώ φίλε ελπίζω το "ντόμινο" που αναφέρεις να μεταφερθεί βοριότερα μπας και ξεμπλέξουμε με τα ζόμπι του μεταμοντέρνου καπιταλισμού κάποτε... Τα υπόλοιπα από κοντά και σύντομα!

Έφη Τάδε-Ζαρατούστρα είπε...

Αγαπημένε daddy...

Εγώ άργησα λίγο να γράψω σχόλιο, γιατί τις πρώτες 5-6 φορές που ξεκίνησα να ακούσω την εκπομπή κόλλησα στο πρώτο κομμάτι του Art Farmer, το οποίο άκουγα σε repeat αρκετές φορές κι έτσι πέρναγε η ώρα (και δεν υπερβάλλω καθόλου, με έχεις πετύχει κι εσύ να το κάνω...)

Τώρα λοιπόν που την άκουσα ολόκληρη, έχω να πω... ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ!!! Το καλύτερο πράγμα που έχω ακούσει εδώ και πολύ καιρό...!

Μου άρεσαν επίσης o Masekela και ο Basie στο Kilimanjaro, αλλά αυτά τα ήξερα...

(όπως κατάλαβες, άλλο ένα-καθόλου-εμβριθές jazzoσχόλιο έφτασε στο τέλος του)

Τα σέβη μου

πακιμποη είπε...

κι εμένα μ' άρεσε

ΔΩΡΟΥΛΑ είπε...

Δε ξέρω τι να πώ.
Λίγα τα λόγια πολλά τα συναισθήματα.
Δυνατός για άλλη μια φορά.
Συνέχισε να μας δίνεις κι άλλες τέτοιες μουσικές.

Δημοσίευση σχολίου