2 Ήρθε Η Ώρα Του Ζαβιτσάνου: 007.Uncle Meat

"Ο καλλιτέχνης της σήμερον αρνείται να πεθάνει." Edgar Varese, 1921.

"Σε συγχαίρω για την ικανότητά σου να βλέπεις μακριά. Όσο για τη μουσική σου, μην ξαναδοκιμάσεις να την κάνεις εδώ." Steve Allen, μουσικός παραγωγός, 1964, απορρίπτοντας ένα demo κάποιου νεαρού μουσικού ονόματι Frank Zappa.

"Παντρεύτηκα 20 χρονών ένα αξιαγάπητο κορίτσι. Σχεδόν της κατέστρεψα τη ζωή. Έβαλα μπρος το διαζύγιο. Μετακόμισα στο στούντιό μου, ένωσα τις δυνάμεις μου με τον Ray, τον Jim και τον Roy, συνωμοτούσαμε και ραδιουργούσαμε για έναν χρόνο, παίζαμε σε μπυραρίες, μπλα-μπλα, πεινάσαμε αγρίως κτλ." Frank Zappa, 1966.

"O Frank Zappa είναι ο ηγέτης των Mothers of Invention. Οι προσωπικές του εμφανίσεις με το γκρουπ είναι σπάνιες.Η προσωπικότητά του είναι τόσο απωθητική, που καλύτερα να κρατιέται στην άκρη για χάρη των ευεπηρέαστων νεανικών μυαλών,που ίσως και να μην μπορέσουν να τον ερμηνεύσουν ορθώς. Όταν τελικά εμφανίζεται, παίζει κιθάρα. Μερικές φορές τραγουδάει. Μερικές φορές μιλάει στο ακροατήριο. Μερικές φορές συμβαίνουν φασαρίες." (κάποια λόγια στο οπισθόφυλλο του Freak Out!, 1966.)

ΥΓ. Η εκπομπή είναι μια προσφορά της εταιρίας παραγωγής ανεμιστήρων VICTORY. 

4 Aνθρακωρηχείο: 023. Have Love Will Travel

Μέρος 1ο
Μέρος 2ο

Πιστοί στην παροιμία ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται, φορτώνουμε το βανάκι μας με τα απολύτως απαραίτητα, ρυθμίζουμε τις ενδείξεις της χρονομηχανής μας και ξεκινάμε ένα ταξίδι όλο περιπέτεια. Άλλωστε το έχει πει και ο ποιητής: "Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη πρόσεξε να 'ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες γεμάτος συγκινήσεις..." Κλαψ!
ΥΓ. Εξαιρετικά αφιερωμένη στους πάντα απαιτητικούς ακροατές μας.

5 Ο Charlie Parker Στο Ξενοδοχείο Ιδιοφυϊα: 027.Funky Kingston

Ανοίξαμε τις προάλλες το "Ξενοδοχείο Ιδιοφυϊα" με τον Charlie, συμμαζέψαμε λίγο τα άπλυτα, καθαρίσαμε τον κήπο και βάλαμε τις γκαζόζες στην κατάψυξη γιατί περιμέναμε επισκέψεις. Πέρασε λοιπόν ο παλιόφιλος ο Clement "Coxsone" Dodd και όλο το μεσημεράκι αράξαμε στον ίσκιο ακούγοντας τα καινούρια σαρανταπεντάρια που μας είχε φέρει από τη Τζαμάϊκα. Χορέψαμε με ska, δροσιστήκαμε με rocksteady, χαλαρώσαμε με reggae και dub. Και ύστερα ήπιαμε κάτι ωραία ρούμια στην υγεία του Studio One! Στη φωτογραφία το Downbeat Soundsystem του κυρίου Coxsone σε πλήρη δράση, σε κάποιο υπαίθριο πάρτυ στο Kingston...

4 Ήρθε Η Ώρα Του Ζαβιτσάνου: 006.Almost Cut My Hair

Το καλοκαιρινό μεσημεράκι σίγουρα είναι ζεστό, ενίοτε καυτό, άλλες φορές υγρό,  πάντοτε όμως δοσμένο στα θανάσιμα αμαρτήματα της οκνηρίας και της λαγνείας. Ιδανικές ώρες για να αναπολείς, να σχεδιάζεις, να προσμένεις και να ερωτοτροπείς. Από την άλλη για τον Ζαβιτσάνο είναι η αιτία για να αφεθεί στο 10% του πεσσιμισμού που κουβαλάει. Να αφεθεί στην υπαρξιακή δίνη του αναστοχασμού πάνω στο Είναι και το Μηδέν. Εξάλλου, πάντα θα θυμάται "τον θάνατο τ' απομεσήμερο". ΥΓ. Στη φωτογραφία η "θεία Λισμπέθ" με τον ανηψιό του Ζαβιτσάνου, Τόμμι, σε κοινοβιακή κατασκήνωση στο Γούντστοκ της Νέας Υόρκης, τον Αύγουστο του 1970. Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από το τριήμερο της "ειρήνης, της αγάπης και της μουσικής".